Εγγραφείτε για να μαθαίνετε νέα μας
ΦΑΓΗΤΟ & ΠΟΤΟ
ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΕΜΑΣ

Where better to eat at a train station than in a railway carriage? There’s a whole train of beautifully renovated coaches parked at Rouf station and dedicated to feeding and entertaining customers. One coach is a restaurant, another is a bar, while three others are dedicated to art, music and theatre productions. In summer, there’s also an open-air bar on the platform. The menu is short and sweet (and savoury), with burgers, sausages, cheeses and dakos (bread, tomatoes and feta) taking centre stage.

The Guardian

"Πρωτοσυναντήθηκα με την Τατιάνα Λύγαρη στο ΚΘΒΕ, εάν δεν σφάλω, σε μια παράσταση του Ανδρέα Βουτσινά.

Η νεαρή Τατιάνα έπαιζε, τότε, έναν μικρό ρόλο. Με εντυπωσίασε, ωστόσο, η προσοχή της στις υποδείξεις του σκηνοθέτη και η ικανότητά της να δημιουργήσει έναν πολύ χαρακτηριστικό ρόλο, που εντυπωνόταν στη μνήμη του θεατή.

Η ισχυρή προσωπικότητά της επιβεβαιώθηκε και αργότερα, όταν συνέλαβε την πολύ εύστοχη, αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνη ιδέα, να εκμεταλλευτεί ως θεατρικό χώρο ένα σταματημένο βαγόνι τρένου.

Είναι όντως εντυπωσιακή η ευφυΐα, αλλά και η φαντασία της, χάρη στην οποία δεν εγκλωβίστηκε σε μια βαρετή μανιέρα, αλλά κατάφερε επί τόσα τώρα χρόνια να εφευρίσκει χιλιάδες τρόπους εκμετάλλευσης του χώρου.

Πιστεύω ότι το μεγάλο της προσόν είναι, εκτός από την φαντασία της, η άκαμπτη επιμονή της στην λεπτομέρεια -πράγμα που επιβεβαίωσα και στην σκηνοθετική της ικανότητα-, επιμονή που μπορεί κάποτε να κούραζε τους ηθοποιούς της, οι οποίοι όμως στο τέλος αντιλαμβανόντουσαν ότι τίποτα δεν ήταν άχρηστο!"

Γιώργος Κουρουπός

Τα δέκα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου σε σταθμούς τρένων σύμφωνα με τον Guardian

To «Τρένο στο Ρουφ» συγκαταλέγεται στα 10 καλύτερα εστιατόρια της Ευρώπης μέσα σε σιδηροδρομικούς σταθμούς.

Ο ρομαντισμός των τρένων συναντά τη διασκέδαση και το καλό φαγητό. Ο Guardian έψαξε και βρήκε τους δέκα καλύτερος σιδηροδρομικούς σταθμούς που λειτουργούν και ως εστιατόρια, με το σταθμό του Ρουφ να κερδίζει μια θέση στη λίστα.

iefimerida.gr

«Τρένο στο Ρουφ», η ώρα της διεθνούς αναγνώρισης
του Νίκου Βατόπουλου
Την πρώτη φορά που πήγα στο «Τρένο στο Ρουφ» για φαγητό ήμουν τυχερός. Ηταν μια βραδιά με εκείνα τα αξέχαστα ιταλικά τραγούδια από τη δεκαετία του ’60, που τραγουδούσε πολύ ατμοσφαιρικά και θεατρικά η Δανάη Κατσαμένη. Το κιτρινωπό φως από τις μικρές λάμπες στα τραπέζια, στρωμένα με λινά τραπεζομάντιλα, με έκαναν να θέλω να ξαναδιαβάσω Αγκαθα Κρίστι και το άριστο σέρβις με έκανε να αναλογιστώ αν όντως έτρωγα στις ράγες του σταθμού στο Ρουφ.

Η Καθημερινή

"Κάθε φορά που πηγαίνω στο Τρένο νιώθω σαν να ‘μεταφέρομαι’ σε τόπο και σε χρόνο. Είναι αυτή η φευγαλέα  αίσθηση που έχω με τα τρένα και τις αποβάθρες τους ως τόπους διαρκούς μετακίνησης. Γρήγορα η ελαφρά μελαγχολία της νοσταλγίας που νιώθω μέσα στο Τρένο μετουσιώνεται στην απόλαυση της θεατρικής πράξης. Νιώθω την εγγύτητα των ηθοποιών, την έκπληξη της μετάβασης από το ΄απέναντι’ της τυπικής θεατρικής σκηνής στο ‘αμφίπλευρα γραμμικό’ της σκηνής του Τρένου και, κάθε φορά, νιώθω την έκπληξη του μετασχηματισμού της θεατρικής παράστασης από την Τατιάνα.

Και όταν βρίσκομαι στην Αποβάθρα, γλυκά βράδια του καλοκαιριού, απολαμβάνω το ‘οικείο και ανοίκειο’ ταυτόχρονα του χώρου. Μια αποβάθρα όχι μετάβασης και αποχαιρετισμού, αλλά μία αποβάθρα κυριευμένη από δράσεις. Πολλαπλές. Καμία βραδιά δεν είναι ίδια, καμία μετάβαση στο Τρένο ή στην Αποβάθρα δεν είναι πανομοιότυπη. Κάθε φορά υπόσχομαι να ξανάρθω γρήγορα. Και πάντα επιστρέφω. Με χαρά."

Ρένα Σακελλαρίδου

Ακολουθήστε το ταξίδι...