Εγγραφείτε για να μαθαίνετε νέα μας
ΦΑΓΗΤΟ & ΠΟΤΟ
ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΕΜΑΣ

"Where better to eat at a train station than in a railway carriage? There’s a whole train of beautifully renovated coaches parked at Rouf Railway Station and dedicated to feeding and entertaining customers. One coach is a restaurant, another is a bar, while three others are dedicated to art, music and theatre productions. In summer, there’s also an open-air bar on the platform."

The Guardian

Τα δέκα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου σε σταθμούς τρένων σύμφωνα με τον Guardian

To «Τρένο στο Ρουφ» συγκαταλέγεται στα 10 καλύτερα εστιατόρια της Ευρώπης μέσα σε σιδηροδρομικούς σταθμούς.

Ο ρομαντισμός των τρένων συναντά τη διασκέδαση και το καλό φαγητό. Ο Guardian έψαξε και βρήκε τους δέκα καλύτερος σιδηροδρομικούς σταθμούς που λειτουργούν και ως εστιατόρια, με το σταθμό του Ρουφ να κερδίζει μια θέση στη λίστα.

iefimerida.gr

«Τρένο στο Ρουφ», η ώρα της διεθνούς αναγνώρισης

Την πρώτη φορά που πήγα στο «Τρένο στο Ρουφ» για φαγητό ήμουν τυχερός. Ηταν μια βραδιά με εκείνα τα αξέχαστα ιταλικά τραγούδια από τη δεκαετία του ’60, που τραγουδούσε πολύ ατμοσφαιρικά και θεατρικά η Δανάη Κατσαμένη. Το κιτρινωπό φως από τις μικρές λάμπες στα τραπέζια, στρωμένα με λινά τραπεζομάντιλα, με έκαναν να θέλω να ξαναδιαβάσω Αγκαθα Κρίστι και το άριστο σέρβις με έκανε να αναλογιστώ αν όντως έτρωγα στις ράγες του σταθμού στο Ρουφ.

 

Εκτοτε, το «Τρένο στο Ρουφ» το έχω συνδυάσει με θετικούς συνειρμούς, με παραστάσεις σε βαγόνια, με εικαστικές εκθέσεις ή με καλοκαιρινά βράδια στην αποβάθρα δίπλα στις πικροδάφνες, με την πόλη ολόγυρα να μισοκοιμάται.

 

Δεν είναι έκπληξη που αυτός ο αθηναϊκός θεσμός, δημιουργία της ηθοποιού και σκηνοθέτιδος Τατιάνας Λύγαρη, ήδη από το 1996, μπήκε σε λίστα του «Γκάρντιαν» με τα καλύτερα εστιατόρια σε σταθμούς τρένων σε όλη την Ευρώπη. Δέκα εστιατόρια που αναδύουν την ατμόσφαιρα άλλων εποχών, το ύφος, το στιλ ή την καινοτομία, και ανάμεσά τους και το «Τρένο στο Ρουφ». Ο Dixe Wills, που υπογράφει το άρθρο στην εφημερίδα «Γκάρντιαν», είναι συγγραφέας και αρθρογράφος με ειδίκευση στο ταξιδιωτικό ρεπορτάζ, και στο άρθρο του «Top 10 train station restaurants in Europe» περιλαμβάνει επιλογές από το Αμστερνταμ, το Παρίσι, το Jungfraujoch στην Ελβετία, τις Βρυξέλλες, τη Στοκχόλμη, το Βερολίνο, την Κωνσταντινούπολη, τη Jimena de la Frontera στη νότια Ισπανία, τη Ρώμη και την Αθήνα.

Νίκος Βατόπουλος

"Κάθε φορά που πηγαίνω στο Τρένο νιώθω σαν να ‘μεταφέρομαι’ σε τόπο και σε χρόνο. Είναι αυτή η φευγαλέα  αίσθηση που έχω με τα τρένα και τις αποβάθρες τους ως τόπους διαρκούς μετακίνησης. Γρήγορα η ελαφρά μελαγχολία της νοσταλγίας που νιώθω μέσα στο Τρένο μετουσιώνεται στην απόλαυση της θεατρικής πράξης. Νιώθω την εγγύτητα των ηθοποιών, την έκπληξη της μετάβασης από το ΄απέναντι’ της τυπικής θεατρικής σκηνής στο ‘αμφίπλευρα γραμμικό’ της σκηνής του Τρένου και, κάθε φορά, νιώθω την έκπληξη του μετασχηματισμού της θεατρικής παράστασης από την Τατιάνα.

Και όταν βρίσκομαι στην Αποβάθρα, γλυκά βράδια του καλοκαιριού, απολαμβάνω το ‘οικείο και ανοίκειο’ ταυτόχρονα του χώρου. Μια αποβάθρα όχι μετάβασης και αποχαιρετισμού, αλλά μία αποβάθρα κυριευμένη από δράσεις. Πολλαπλές. Καμία βραδιά δεν είναι ίδια, καμία μετάβαση στο Τρένο ή στην Αποβάθρα δεν είναι πανομοιότυπη. Κάθε φορά υπόσχομαι να ξανάρθω γρήγορα. Και πάντα επιστρέφω. Με χαρά."

Ρένα Σακελλαρίδου (Αρχιτέκτων MArch PhD Καθηγήτρια ΑΠΘ)

"Έχει μια γοητεία το ταξίδι με το τραίνο.  Κάθεσαι στο κουπέ σου και ο ρυθμικός θόρυβος της σιδερένιας ρόδας πάνω στη σιδηροτροχιά, σου αδειάζει το μυαλό.

Αφήνει τη φαντασία σου να δει εικόνες ονειρικές.

Και ξαφνικά ένα τραίνο που προοριζότανε να τρέχει συνέχεια, σταθμεύει στο Ρούφ και γίνεται θέατρο.

Ένα θέατρο που παίρνει τα όνειρα και τα παίζει στη σκηνή.

Είναι μια αμαζόνα που τα δημιούργησε όλα αυτά.  Η Τατιάνα, μια αριστοκράτισσα αμαζόνα με βαθιά γνώση της λογοτεχνίας και της θεατρολογίας που με τη δύναμή της και το σθένος της μετέτρεψε ένα βαγόνι σε θεατρική αίθουσα, μικρής χωρητικότητας, αλλά η τέχνη αφορά και τους λίγους και τους πολλούς.

Πάνε χρόνια που ήρθε στο γραφείο μου κρατώντας ένα δώρο.  Ένα μικρό επιβατικό βαγόνι πάνω σε μια σιδηροτροχιά.  Μιλήσαμε για ώρα και καταλήξαμε σε συνεργασία.

Μια γλυκιά συνεργασία με ένα παιδικό θεατρικό που αφορούσε και τους μεγάλους.

Πριν λίγους μήνες  μαζί με τον εγγονό μου τον Φώτη είδαμε τον Ροβινσώνα Κρούσο σε σκηνοθεσία της Τατιάνας.  Την άλλη μέρα το μεσημέρι, η δασκάλα του Φώτη στο προνήπιο, πήρε τηλέφωνο τη μαμά του και της είπε ότι ο Φώτης διηγήθηκε όλη την ιστορία του Ροβινσώνα στους συμμαθητές του.

Εντυπωσιακό, όχι μόνο για τον Φώτη, αλλά και για την Τατιάνα που έδωσε αξέχαστες εικόνες.

Αγαπημένη χίλιες ευχές να συνεχίσεις την όμορφη δουλειά σου και σου υπόσχομαι όταν θα κάνεις το πάρτι των γενεθλίων σου στην αποβάθρα, να είμαι εγώ που θα μοιράζω το φαγητό και το ποτό."

Ηλίας Μαμαλάκης (Μάγειρας, Συγγραφέας, Δημοσιογράφος)

"Πρωτοσυναντήθηκα με την Τατιάνα Λύγαρη στο ΚΘΒΕ, εάν δεν σφάλω, σε μια παράσταση του Ανδρέα Βουτσινά.

Η νεαρή Τατιάνα έπαιζε, τότε, έναν μικρό ρόλο. Με εντυπωσίασε, ωστόσο, η προσοχή της στις υποδείξεις του σκηνοθέτη και η ικανότητά της να δημιουργήσει έναν πολύ χαρακτηριστικό ρόλο, που εντυπωνόταν στη μνήμη του θεατή.

Η ισχυρή προσωπικότητά της επιβεβαιώθηκε και αργότερα, όταν συνέλαβε την πολύ εύστοχη, αλλά και εξαιρετικά επικίνδυνη ιδέα, να εκμεταλλευτεί ως θεατρικό χώρο ένα σταματημένο βαγόνι τρένου.

Είναι όντως εντυπωσιακή η ευφυΐα, αλλά και η φαντασία της, χάρη στην οποία δεν εγκλωβίστηκε σε μια βαρετή μανιέρα, αλλά κατάφερε επί τόσα τώρα χρόνια να εφευρίσκει χιλιάδες τρόπους εκμετάλλευσης του χώρου.

Πιστεύω ότι το μεγάλο της προσόν είναι, εκτός από την φαντασία της, η άκαμπτη επιμονή της στην λεπτομέρεια -πράγμα που επιβεβαίωσα και στην σκηνοθετική της ικανότητα-, επιμονή που μπορεί κάποτε να κούραζε τους ηθοποιούς της, οι οποίοι όμως στο τέλος αντιλαμβανόντουσαν ότι τίποτα δεν ήταν άχρηστο!"

Γιώργος Κουρουπός (Συνθέτης)

Ακολουθήστε το ταξίδι...